Ik leef nog

Hellooow!

Schaamrood kleurt mijn wangen als ik merk dat het alweer een maand geleden is dat ik nog iets geschreven heb. En dat wordt alleen maar erger als ik merk hoeveel commentaar daar op komt.
Ik ben jullie nog niet vergeten hoor. Integendeel zelfs. Als ik heel eerlijk ben mis ik jullie zo af en toe wel. Onlangs een klein dipje gehad, maar dat heeft elk van ons hier al gehad.
Ondertussen heb ik mijn nieuwe auto al een tijdje. Ne Fiat Punto. Klein maar fijn. Vinnig bakske. En uiteraard ook heel belangrijk: schoon kleurke! Het is nen blauwe. Als ik er eens aan denk zal ik eens ne foto nemen, maar wel als hij pas gewassen is. Lang kunt ge nen auto hier ni proper houden op die zandberg hier.
Ondertussen hebben ze mij hier ook ingewijd in de tunesische keuken. Ik heb couscous leren maken en tunesische salade en iets wat ze tajine noemen (iets heel anders dan de tajine die ik kende) Nu is de vraag nog maar of ik er op mijn eentje ook in slaag om dit tot een goed einde te brengen. Couscous maak je ook ni zomaar efkes in de rapte. Ge moet er tijd voor nemen, maar dat doen ze voor alles hier.
Ondertussen heb ik ook al een paar matchen van de europacup gezien. Best wel leuk als je zo in een hotel gaat kijken. De match Holland-Italië heb ik spijtig genoeg op café gezien. Was wel leuk, maar ik had toch liever in een hotel gezeten met veel Italianen. Dan had ik eindelijk eens kunnen zien dat die ook stillekes kunnen zijn. Als er veel Italianen toekomen in een hotel houden we ons hart al vast, dan weten we dat we veel klachten gaan krijgen. Ik heb zelfs een hotel die een hele grote groep Italianen ging en die geen andere reservaties heeft aangenomen die periode. Ook al zijn er nog kamers beschikbaar. Gewoon omda ze weten dat ze toch alleen maar klachten krijgen van de andere klanten.
Ik ga jullie laten, dan kan ik ook nog een beetje gaan genieten van t schoon weer hier.

Groetjes Katrijn