Hallo allemaal,
Sommigen onder u zijn al op de hoogte, anderen verkeren nog in het ongewisse.
Na al die klanten die ik al gaan bezoeken ben in het ziekenhuis, ben ik het allemaal ook eens zelf gaan uittesten voor een dagje. Jaja, ik heb een dagje ziekenhuis meegemaakt als patiënt.
Zaterdag was er een nachtvlucht en moest ik een 40-tal toeristen gaan opwachten.
En dat heb ik heel flink gedaan. Maar daarna ...
Ik reed dus midden in de nacht terug langs een onverlichte baan. Op dat moment is er een hond die beslist de straat over te steken. En de grote dierenvriend in mij is bovengekomen en ik heb geremd en ben uitgeweken om het beestje toch maar ni te raken. Foute reactie zo blijkt. Ik ben dus beginnen slingeren over de weg en heb volledig de controle over mijn stuur verloren. Mijn auto heeft toen een halve draai gemaakt en is achterwaarts tot stilstand gekomen tegen een verlichtingspaal. Van de auto is niets goeds meer te maken, maar voor degenen die het ook moest interesseren hoe het met mij gaat: ik had enkel een sneetje in mijn hoofd. Dat hebben ze professioneel genaaid in de kliniek en dan ben ik nog een tijdje in observatie moeten blijven. Maar maandag was ik alweer aan het werk. Met geweldige hoofdpijn weliswaar. Ondertussen ben ik weer helemaal de oude, met een paar extra draadjes weliswaar, maar die verdwijnen binnenkort weer.
Wat de auto betreft: er was al een nieuwe besteld, want ik zou sowieso een nieuwe krijgen omdat dat peogeoke al niet al te betrouwbaar meer was. Dus tot deze aankomt, heb ik een vervangwagen gekregen. Gelukkig maar of ik kon alles te voet en met de taxi gaan doen.
Ongelooflijk hoe snel dat nieuws hier trouwens is rondgegaan. Totaal vreemde mensen kwamen mij ineens vragen hoe het met mij ging. En dat ik toch maar beter nog wat kon gaan rusten in plaats van te werken. Sympathiek, maar de toeristen blijven komen hoor, of je nu in de kliniek ligt of ni. Dus werken moet er gedaan worden!
Ondertussen blijven de feestjes hier ook maar doorgaan. Maar op da vlak kunnen ze hier nog veel leren van ons hoor. Zo was er onlangs nog een verjaardagsfeestje geweest, georganiseerd door Tunesiërs voor Erika, een collega. Geweldig sympathiek, maar we begonnen ons wel af te vragen of ze het wel goe gesnapt hadden dat ze al 25 werd. Het was percies een feestje voor een kind van 5: maskertjes, slingers, confetti, fruitsapjes met rietjes, spelen met balonnen, ... Jaja, ze weten wat feesten is hier :-D
Maar tis allemaal met de beste bedoelingen gedaan hoor. Want over gastvrijheid en vriendelijkheid valt hier ni te klagen.
Warme groetjes uit Djerba.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
6 opmerkingen:
Hallo Katrijn,
We hebben hier uw uitzending eens bewonderd. Het is een bekke om jaloers op te zijn, maar het weer gaat hier nu ook schoon worden.
We hebben ervan genoten.
Hebt ge trouwens mijnen brief al ontvangen? Een kaartje is trouwens altijd welkom he!
Ondertussen hopen we dat alles terug goed gaat en dat uw wonden goe helen van u klein accidentje.
En laat ons hopen dat we rap terug kunnen komen lezen en foto's kijken!
Groetjes Make & Pake
Oei oei oei Katrijntje toch. Al sjans da ge der met de "schrik" vanafgekomen zijt. We zullen hier een aspro'ke voor u branden ze, of heb je liever nen dafalgan?
Maar eigelijk ben je wel het belangrijkste vergeten te vertellen: Hoe is het afgelopen met die hond? Of heb je hem niet geraakt?
mv en bezorgde groeten
Willem
Ge moet alles in uw leven ne keer meegemaakt hebben,
ik veronderstel da dien hond het (ook) overleefd heeft, dus hebde een leve gered !
ge hebt ook uwe (niet echt vrije) tijd goed besteed door van die terugrit ineens een rondje van het pretpark te maken, met al die slingerbochten enzo...
Ook zijt ge er in geslaagd om op een onverlichte baan tegen ne verlichtingspaal te rijden...
Applausje voor t blondinneke met den "hette kop"
en ne chapeau, om eventuele draadjes te verbergen...
totaal los van dit onderwerp, nog een vraag van niet-meer-zo-kleine Seppe...
Kan hij op Djerba ne cursus kamelendrijven komen volgen???
Snow-border is hij met Pasen al geweest, nu zoekt hij een tropischer hobby...
Miss Schumacher,
Uw Peogeoke (sic) zal dan toch zo geen rammelkar geweest zijn, anders had die hond u toch wel horen aankomen, tenzij dat beest selectief doof is voor Formule1-racegeluiden!
In uw verslag ontbreekt trouwens alles wat er gebeurd is tussen de plotselinge stilstand en het professioneel naaigedoe, wat dus wijst op een serieuze black-out, of anders een omkoopschandaal (teveel bakshich betaald aan politie en hulpverleners)!
Gans Mechelen en omstreken zit dan ook te popelen om een nieuwe post daarover te kunnen lezen.
Post die gestoffeerd moet zijn met foto's en knipsels uit het lokale "Laatste Nieuws".
Hopend dat het felle zonlicht een goede genezing van dat litteken niet in de weg staat, en dat de kleur van de nieuwe wagen (toch weer geen Peogeot ((resic!)), zeker) niet misstaat bij uw haartint, teken ik zoals altijd met
J
ACQUES
Piepeloe!
Iedereen wil hier maar al te graag foto's zien van mijn autooke ... waarom toch? In alle geval ik heb er toen ni echt aan gedacht om ook nog eens fotograaf te gaan spelen.
En Willem ik kan u gerust stellen: de hond heeft er niks aan overgehouden, maar als ik hem nog eens tegenkom zou da wel eens kunnen veranderen.
Ook voor Seppe is er goe nieuws: dromedarissen genoeg, maar gelieve hem wel aan de lijn te houden. Hij zou anders wel eens zonder kijken durven over steken.
Nix van die lijn,
Seppe volgt me (bijna) op de voet,
ben gister met de bus naar t hof gegaan en hij heeft van de vismarkt tot t Hof geen lijn gezien... en is geen meter van mij geweken, zo moet da toch, nee?
Ons Saar heeft dan weer bijna een ziekenhuisopname verzorgd voor Jan Joossens,... :o)
Een reactie posten